19ماهگی و...

سلام عزیزمامان.بالاخره بازفرصت شدبیام برات بنویسم گلم،بس که حرف دارم نمیدونم ازکجاشروع کنم.قبل از هر چی19ماهگیتو تبریک میگم گل مامان،ایشاا...جشن19سالگی برات بگیرم عزیزدلم.اول اتفاقات وجاهایی که تواین یک ماه اخیر رفتیمومیگم بعداز پیشرفتهای خودت میگم.قبل از شروع محرم دوسه روز رفتیم کرمان خونه عمه فاطمه که هم بهشون سربزنیم هم اینکه واسه خریدلباس زمستونی واسه شمابریم.خلاصه خیلی جاهاوباعمه گشتیمو خریدکردیم.بعداز3روز اومدیم خونه.خیلی دلت واسه بابایی تنگ شده بود بابایی هم دیگه بیشتر.چندروز بعدش محرم شروع شد.خاله حمیده هم که نزدیک زایمانش بودوهمه مون روز شماری میکردیم تا دخملش به دنیابیاد!سه روز قبل از تاسوعا عمه ی آقاجون ازبم اومدن اینجا وباهزار اسرار از بابایی وشوهرخاله حکیمه که منو خاله رو باخودش ببره بم بعدبابا وشوهرخاله هم تاسوعابیان.چون خودشون سرکاربودنو نمیتونستن باهامون بیان.خلاصه به سختی بابایی هم راضی شدومنو تو باخاله حکیمه وبچه هاش،راحیل ورهام رفتیم بم خونه عمه.اونجاهم که رسیدیم عزیززنگ زد که خاله حمیده یدفعه کیسه آبش پاره شده وبردنش بیمارستان.منوخاله حکیمه هم خیــــــــــــــــلی نگران شدیموپشیمون ازرفتن.خلاصه تاروز بعدکه خبرفارغ شدن خاله رو شنیدیم که خودشوبچش خوبن،خیالمون راحت شد.ولی بازم دلمون اونجابود ودوست داشتیم کنارش بودیم.میخواستیم خودمون برگردیم که عمه نزاشت وگفت این همه راه اومدین لااقل تاسوعارواینجاباشین.حیفه ازدست بدین.ماهم مجبورشدیم بمونیم.چون میخواستیم زود برگردیم زنگ زدیم به بابا وشوهرخاله که دیگه شمانیایین مابخاطرخاله حمیده میخایم برگردیم.خلاصه صبح عاشورا همه وسایلامونو جمع کردیم که بریم یه ماشین بگیریم بیایم که بازشوهرعمه نزاشت وگفت روز عاشوراست وخوب نیست مسافرت کنی.ماشینم امروز گیر نمیاد!بازنگه مون داشتنو ماهم که دیگه باخاله دق کرده بودیم.توعزاداری هاوهیئت هاهمش حواسمون پیش خاله حمیده وبچش وعزیزبود که دست تنهاست!همیشه که بم میرفتیم خیــــــــــــلی خوش میگذشت ولی ایندفعه بخاطرخاله حمیده کلا اعصابمون خردبود وپکربودیم همش.توهم دوروز اول تقریبا شادبودیوبابچه های عمه بازی میکردی،ازروز سوم دیگه توهم دق کرده بودیو همش توخودت بودی!واضح بود که دلتنگ بابا شده بودی.روزچهارم دیگه همش گریه میکردی وبهونه میگرفتی،ازرفتارت کاملا مشخص بوددلتنگ باباشده بودی.باباهم دیگه خیــــــلی دلتنگت شده بود.دوساعتی یدفعه میگفت یه عکس ازکیابگیربفرست.خلاصه تاسوعاعاشوراهم گذشت ما5روز به سختی تحمل کردیموتا روز بعدازعاشورا دیگه صبح زود وسایلامونوبرداشتیم ویه ماشین گرفتیمواومدیم.قبل ازخونه اول رفتیم خونه خاله حمیده،دخترنازشم دیدیمویه کم نشستیم دیگه رفتیم خونه.تو وبابایی به محض دیدن همدیگه خیلی دیدنی شده بودین،ذوق زده بودین.خلاصه ازشبش دیدم هنوز بیحالی وهرچی میخوری بالا میاری،اسهالم بودی.بردیمت دکتر.بهت دارو داد.حالت اصلاخوب نبود.همش افتاده بودی بی حالوبی رمق.فقط ناله میکردی!بعد عمه فاطمه هم زنگ زدن که هیراد روبستری کردن،گفتن عفونت کرده.دیگه همه ناراحت شدن.ماهم فوری با بابایی ومامان جونی رفتیم کرمان پیش همه،دیدن هیراد رو تخت بیمارستان خیلی ناراحت کننده بود!بچه دوماهه واقعا سخته بخوان بستریش کنن.خیلی مظلوم شده طفلک.عمه وآقاشم خیلی ناراحت وداغون بودن.توهم توبیمارستان اصلا حال خوبی نداشتی.اونجاهم بازبردیمت دکتر.گفتن یه ویروسه.اکثربچه هاگرفتن.خیلی هاهم بستری شدن.خلاصه تافرداش کرمان موندیمودیگه برگشتیم خونه.هیراد جونم بعدازیک هفته بستری توبیمارستان دیروز ظهرمرخص شد!ایشاا...که دیگه هیچوقت مریض نشه.تو هم تادوسه روز دارو خوردن خداروشکر خوب شدیو از جات بلند شدی!

یه چیز مهمتر ازهمه اینه که الان 27 روزه ازشیرخوردن گرفتمت.26مهرماه بود که تصمیم گرفتم دیگه بهت شیرندم.بس که میخوردی،دیگه داشتم دیوونه میشدم!غذاخوردنتم خیــــلی کم شده بود واسه همین تصمیم گرفتم دیگه ندمت.تا سه روز فقط شبا میدادمت.ازروز سوم دیگه شباهم ندادمت.دیگه رو پاهام خوابت میکردم.تاچندشب سخت بود ولی گذشت خداروشکر ومن راحت شدم دیگه.خداروشکراصلا هم نه اذیت شدی نه منواذیت کردی!خلاصه 1سال و6ماه و1هفته شیر خوردی ،نوش جونت باشه گلم ولی ببخش که بیشترنتونستم بهت بدم.الان اشتهات خیلی باز شده.همش میگی پ پ.شبا توخواب بیدار میشیو پ پ میخای ازم.بهت شیر گاو و شیر پاستوریزه هم میدم.شیرموز وشیر خرماهم زیاد میخوری.الان دیگه خودت غذا میخوری.اشتهات ماشاا....خیلی بهترشده.همین که سفره رو میندازم باچه ذوقی میای طرف سفره.راستی چندتا دندون دیگه هم درآوردی وچندتا هم نزدیکن.البته دندونای آسیاییت.خیلی اذیتی بخاطرشون،بعضی وقتا خیلی بیقراری میکنی،جاشون خیـــــــلی متورم شده،اینا هم مثل دندونای جلوت همه باهم میخوان دربیان،واسه همین خیلی اذیت میشی!کاری که تازگیا یادگرفتیو دوست داری وموقع گریه کردنم فقط بااون آروم میشی اینه که یه کبریت میاری میگی روشنش کنیم توهم آنچنان خوشحال وشادمیشی که خدامیدونه.سریع شروع میکنی دست زدنو میگی تبلود تبلود...بعدمیخای ماهم بخونیم.شعرتولدکه تموم شد خودت سریع فوت میکنی وکبریتو خاموش میکنیو شروع میکنی دست زدن.یه چیز دیگه هم راجبت کشف کردیم چند وقته،اینه جنابعالی دست چپی هستین!هم غذاخوردنت هم خودکاربه دست گرفتنتو نقاشی کشیدنت و همه ی کارای دیگت،حرف زدنت هم خیــــلی پیشرفت کرده ودیگه خیلی چیزای جدید میگی وشیرین زبونی میکنی قربونت برم من.به همه ی مردا میگی عمو وبه همه ی زنها میگی عمه!عاشق گوسفند وگاوی،تو خیالاتت همیشه میبینی.همش هرکیو میبینی میگی بعبعی!تو تلویزیون اگه ببینی که دیگه ذوق زده میشی خدامیدونه.ازروزی که ازشیر گرفتمت خیلی کم توقع وخشن شدی.بهت نه بگم سریع مشت میزنی توصورتم!بگم روزی چقد من ازتو دست تو مشت میخورم که حساب نداره.منم چون میدونستم واسه چیه هیچی بهت نمیگفتم گفتم کم کم خوب میشی!خداروشکر هم ازدیروز دیگه زود عصبی نمیشی وباز کم کم ازم حساب میبری مثل قبل!ایشاا...که همه چی خوب بشه وتو هم همیشه سلامت باشی وبشی پسر گل مامان.دیگه فعلا چیزی یادم نمیاد.قبل از خدافظی از همه ی دوستای عزیز وبلاگیمون معذرت میخوام که نتونستم چندوقته بهشون سر بزنم،چون خونه اینترنت ندارم.ولی خدامیدونه بیادهمه تون هستمو دلم براهمه تون تنگ شده!حالا در اولین فرصت میام پیشتون.میبوسمتون

اینم عکست روز تاسوعا که بم بودیم.

این عکست هم روز عاشوراست که میرفتی نزدیک هیئت ها وایمیستادی.